Rodzaje skoliozy

Istnieje przynajmniej kilka podziałów skoliozy stosowanych nie tylko przez lekarzy, ale również przez pacjentów, którzy przystępują do leczenia. Wśród podziałów tych na szczególną uwagę zasługuje ten, który mówi o wieku, w jakim jest pacjent, u którego zdiagnozowano chorobę. Skolioza niemowlęca rozpoznawana jest przed momentem, w którym mały pacjent ukończył trzeci rok życia, a o skoliozie dziecięcej mówimy wówczas, gdy pacjent ma już skończone trzy lata, ale jeszcze nie wszedł w okres dojrzewania. Skolioza młodzieńcza diagnozowana jest u osób, które nie ukończyły jeszcze szesnastego roku życia i które właśnie znajdują się w fazie przyspieszonego wzrostu organizmu, natomiast o skoliozie dorosłych mówimy wówczas, gdy rozpoznanie choroby następuje już po zakończeniu fazy wzrostu organizmu. Sposób, w jaki funkcjonuje służba zdrowia w Polsce przyczynia się do tego, że skolioza najczęściej diagnozowana jest u dzieci oraz młodzieży.

Inny podział związany jest z charakterem choroby, stopniem jej zaawansowania oraz szansami na skuteczną rehabilitację. Tu medycyna może mówić dziś o dużej wiedzy teoretycznej i praktycznej, lekarze wspominają więc o wielu rodzajach skolioz pojawiających się u pacjentów z różnym natężeniem. Ze uwagi na częstotliwość występowania na szczególną uwagę zasługują cztery rodzaje tej choroby:

Skolioza wrodzona

Ten rodzaj skoliozy jest dość rzadki, jego przyczyn należy zaś doszukiwać się we wrodzonych wadach kręgosłupa ujawniających się u pacjenta. Cechą charakterystyczną skoliozy wrodzonej jest i to, że jest ona dość szybko diagnozowana (nawet tuż po urodzeniu), co pozwala na błyskawiczne przystąpienie do leczenia pacjenta.

Skolioza nerwowo-mięśniowa

Skolioza tego typu jest konsekwencją słabości mięśni kręgosłupa ta zaś najczęściej ma podłoże neurologiczne. Pojawia się ona najczęściej jako skutek uboczny dystrofii mięśniowej oraz porażenia mózgowego. W tym przypadku powodzenie leczenia w dużej mierze uzależnione jest od tego, jak szybko choroba zostanie stwierdzona u pacjenta, a co za tym idzie, jak szybko podjęte zostaną działania zapobiegawcze.

Skolioza idiopatyczna

Przyczyny tego rodzaju skoliozy pozostają nieznane, a choroba może ujawnić się u pacjenta, który do tej pory nie zgłaszał żadnych problemów związanych z mięśniami, nerkami oraz innymi elementami kręgosłupa. Szacunkowe wyliczenia uczulają, że zmaga się z nią blisko trzy procent ogółu społeczeństwa, badania potwierdzają przy tym, że u dziewcząt choroba ta występuje częściej niż u chłopców. Z diagnozą skoliozy idiopatycznej najczęściej mamy do czynienia w okresie dojrzewania, a więc u pacjentów, którzy skończyli już dziesiąty rok życia, a nie osiągnęli jeszcze pełnoletności. To, że problem ten dotyka młodzieży przyczynia się do tego, że badania mające na celu wyjaśnienie przyczyn skoliozy idiopatycznej prowadzone są z dużą intensywnością. Żaden ośrodek badawczy nie ogłosił jeszcze tego, że pracującym w nim naukowcom udało się poznać przyczyny choroby, możemy jednak wskazać już na pewne symptomy, które powinny uczulać pacjentów i ich rodziny na to, że w przyszłości może okazać się, że problem skoliozy idiopatycznej dotyczy także ich. W tym kontekście możemy mówić między innymi o:

  • Predyspozycjach genetycznych
  • Przyspieszony wzroście (choroba często ujawnia się u pacjentów, którzy zaczęli rosnąć bardzo gwałtownie)
  • Zmianach obejmujących ośrodkowy układ nerwowy
  • Zaburzeniach w mechanizmach związanych z utrzymywaniem równowagi

Należy jednak pamiętać, że o żadnym z tych symptomów nie można mówić jeszcze jako o przyczynie skoliozy idiopatycznej, może się więc okazać, że pacjent, u którego symptomy te zostały zauważone nigdy nie będzie miał poważniejszych problemów z kręgosłupem.

Skolioza zwyrodnieniowa

Skolioza tego typu pojawia się na ogół u dorosłych pacjentów, jej powstanie jest bowiem konsekwencją zmian, jakim podlega organizm osoby, która zakończyła już okres dojrzewania. W pewnym momencie procesy zwyrodnienia zaczynają obejmować tak krążki, jak i stawy międzykręgowe, a konsekwencją tego zjawiska jest pojawienie się niestabilności kręgosłupa. Zazwyczaj skolioza zwyrodnieniowa diagnozowana jest u tych pacjentów, którzy przekroczyli już czterdziesty rok życia, gdy zaś pojawia się u kobiet bardzo często łączy się z osteoporozą.